محیط کشت چیست؟

محیط کشت یک ابزار ضروری به حالت مایع یا ژل در زمینه میکروبیولوژی است که مواد مغذی و محیط لازم را برای رشد و تکثیر میکروارگانیسم‌ها فراهم می‌کند.

محیط کشت ها به طور معمول شامل دو دسته می باشند، کشت یاخته (به انگلیسی: cell culture ) که در آن از یاخته های ویژه ای استفاده می نمایند که از گیاهان و حیوان ها به دست آمده اند و کشت خردزیستی (به انگلیسی: microbiological culture ) که به ویژه به منظور رشد دادن میکروب ها استفاده می گردد.

محیط کشت آزمایشگاهی چیست؟

محیط کشت آزمایشگاهی ماده یا مخلوطی از مواد است که برای حمایت از رشد و تکثیر میکروارگانیسم‌ها در محیط آزمایشگاهی استفاده می‌شود. این محیط معمولاً از ترکیبی از مواد مغذی، نمک‌ها و سایر موادی است که شرایط لازم را برای رشد میکروبی فراهم می‌کنند.

ترکیب خاص یک محیط مناسب کشت بسته به نوع میکروارگانیسم کشت‌شده و هدف آزمایش می‌تواند متفاوت باشد. برخی از اجزای متداول محیط کشت عبارتند از اسیدهای آمینه، کربوهیدرات‌ها، ویتامین‌ها و مواد معدنی.

محیط‌های کشت بسته به نیاز آزمایش می‌توانند جامد، نیمه جامد یا مایع باشند یا در دسته‌بند‌های دیگری قرار بگیرند. در قسمت بعدی می‌توانید اطلاعات کاملی را درباره انواع محیط کشت به‌دست بیاورید.

انواع محیط کشت

انواع محیط‌های کشت بر اساس وضعیت فیزیکی، ترکیب و هدف طبقه‌بندی می‌شوند.

• اگر طبقه‌بندی بر مبنای حالت فیزیکی باشد، محیط‌های کشت به سه دسته مایع، جامد یا نیمه جامد تقسیم می‌شوند.
• از طرف دیگر، تقسیم‌بندی محیط‌های کشت بر اساس ترکیب، شامل انتخابی (selective)، تفاضلی (differential) یا غنی‌سازی (enrichment) است.
• تقسیم‌بندی بر اساس هدف هم می‌تواند شامل رشد بی‌هوازی یا هوازی باشد.

ما در این‌جا انواع مختلف محیط‌های کشت را بررسی می‌کنیم تا بتوانید با دقت بیشتری آن‌ها را خریداری کنید.

محیط کشت مایع و جامد و نیمه‌جامد

محیط‌های کشت مایع، جامد و نیمه‌جامد به‌ترتیب به‌شرح زیر هستند:

محیط‌های کشت مایع

ترکیب: محیط‌های کشت مایع از مواد مغذی محلول در آب تشکیل شده است. این مواد مغذی شامل اسیدهای آمینه، ویتامین‌ها، نمک‌ها و قندها هستند. pH محیط معمولاً روی 7.0 تنظیم می‌شود که pH بهینه برای اکثر میکروارگانیسم‌ها است.

مشخصات: محیط‌های کشت مایع دارای قوام همگن و شفاف هستند. آن‌ها به‌راحتی آماده می‌شوند و می‌توان آن‌ها را با اتوکلاو استریل کرد. ‌محیط‌های کشت مایع برای رشد میکروارگانیسم‌های هوازی و بی‌هوازی مناسب هستند.

کاربرد: محیط‌های کشت مایع معمولاً برای کشت باکتری‌ها، مخمرها و قارچ‌ها استفاده می‌شوند. آن‌ها همچنین، در صنعت داروسازی برای تولید آنتی‌بیوتیک‌ها، هورمون‌ها و سایر عوامل درمانی کاربرد دارند. یکی دیگر از کاربردهای محیط کشت مایع، تولید سموم باکتریایی، آنزیم‌ها و واکسن‌ها است.

محیط‌ های کشت جامد

ترکیب: محیط‌های کشت جامد حاوی آگار، پلی‌ساکارید مشتق‌شده از جلبک دریایی هستند. آگار به محیط مایع اضافه می‌شود تا جامد شود. سایر مواد مغذی مانند اسیدهای آمینه، ویتامین‌ها، نمک‌ها و قندها نیز به محیط اضافه می‌شوند. pH محیط معمولاً روی 7.0 تنظیم می‌شود.

مشخصات: محیط جامد دارای قوام محکم و مات است. این محیط‌ها را می‌توان با اتوکلاو استریل کرد، زیرا حالت جامد آن‌ها را دمای 60 درجه سانتی‌گراد حفظ می‌شود. محیط جامد برای جداسازی کشت خالص میکروارگانیسم‌ها و مطالعه مورفولوژی کلنی آن‌ها مفید است.

کاربرد: محیط‌های کشت جامد معمولاً برای جداسازی و شناسایی باکتری‌ها استفاده می‌شود. آن‌ها همچنین، برای تعیین حساسیت آنتی‌بیوتیکی و برای مطالعه ژنتیک باکتری کاربرد دارند.

محیط‌های کشت نیمه‌جامد

ترکیب: محیط‌های کشت نیمه‌جامد حاوی مقدار کمی آگار است که قوام ژل‌مانندی به آن می‌دهد. سایر مواد مغذی مانند اسیدهای آمینه، ویتامین‌ها، نمک‌ها و قندها نیز به محیط اضافه می‌شوند. pH محیط، معمولاً روی 7.0 تنظیم می‌شود.

مشخصات: محیط‌های نیمه‌جامد دارای قوام کم و نیمه‌شفاف هستند. آن‌ها برای تشخیص تحرک باکتری‌ها و برای تعیین نیازهای اکسیژن میکروارگانیسم‌ها مفید هستند.

کاربرد: محیط‌های کشت نیمه‌جامد معمولاً برای تشخیص تحرک باکتری‌ها استفاده می‌‌شود. آن‌ها همچنین، برای کشت میکروارگانیسم‌های بی‌هوازی و برای مطالعه متابولیسم باکتری‌ها کاربرد دارند.

محیط‌‌های کشت انتخابی، تفاضلی و غنی‌سازی

دسته‌بندی دیگر محیط‌های کشت بر اساس ترکیب، شامل محیط کشت انتخابی، تفاضلی و غنی‌سازی است که هر کدام از آن‌ها به‌طور کامل توضیح‌ می‌دهیم.

محیط‌های کشت انتخابی (Selective culture medium)

محیط‌های کشت انتخابی نوعی محیط کشت هستند که برای مهار انتخابی رشد میکروارگانیسم‌های خاص و در عین حال امکان رشد میکروارگانیسم‌های دیگر طراحی شد‌اند. این امر با افزودن بازدارنده‌ها یا مواد مغذی خاصی که فقط به میکروارگانیسم‌های منحصر‌به‌فردی اجازه رشد می‌دهند به‌دست می‌آید.

ترکیب: محیط‌های کشت انتخابی حاوی مواد خاصی هستند که از رشد میکروارگانیسم‌های ناخواسته جلوگیری می‌کنند. به‌عنوان مثال، MacConkey آگار حاوی نمک‌های صفراوی و کریستال ویولت است که از رشد باکتری‌های گرم مثبت جلوگیری می‌کند و امکان رشد انتخابی باکتری‌های گرم منفی را فراهم می‌نماید.

خواص: محیط‌های کشت انتخابی برای انتخاب میکروارگانیسم‌های خاص و در عین حال مهار رشد سایرین طراحی شده‌اند.

استفاده: محیط‌های کشت انتخابی معمولاً در آزمایشگاه‌های میکروبیولوژی برای جداسازی و شناسایی میکروارگانیسم‌های خاص از مخلوط‌های پیچیده مانند نمونه‌های بالینی استفاده می‌شود.

محیط‌های کشت دیفرانسیل یا افتراقی (Differential culture medium)

محیط‌های کشت دیفرانسیل نوعی محیط کشت هستند که برای تمایز بین انواع مختلف میکروارگانیسم‌ها بر اساس خواص بیوشیمیایی آن‌ها طراحی شده‌اند. این امر با افزودن مواد مغذی یا شاخص‌هایی به‌دست می‌آید که امکان تمایز میکروارگانیسم‌های خاص را بر اساس توانایی آن‌ها در متابولیسم یا تولید ترکیبات خاص فراهم می‌کند.

ترکیب: محیط‌های کشت دیفرانسیل حاوی مواد مغذی یا شاخص‌های خاصی هستند که امکان تمایز میکروارگانیسم‌ها را بر اساس خواص بیوشیمیایی آن‌ها فراهم می‌کند. به عنوان مثال، آگار خون حاوی گلبول‌های قرمز خون است که امکان تشخیص فعالیت همولیتیک در باکتری‌ها را فراهم می‌کند.

خواص: محیط‌های کشت دیفرانسیل برای تمایز بین انواع مختلف میکروارگانیسم‌ها بر اساس خواص بیوشیمیایی آن‌ها طراحی شده‌اند.

کاربرد: محیط‌های کشت دیفرانسیل معمولاً در آزمایشگاه‌های میکروبیولوژی برای شناسایی انواع خاصی از میکروارگانیسم‌ها بر اساس خواص متابولیکی آن‌ها استفاده می‌شود.

تفاوت محیط کشت افتراقی و انتخابی

محیط‌های کشت افتراقی و انتخابی دو نوع محیطی هستند که برای جداسازی و شناسایی انواع خاصی از میکروارگانیسم‌ها استفاده می‌شوند.

محیط‌های کشت انتخابی حاوی موادی هستند که از رشد انواع خاصی از میکروارگانیسم‌ها جلوگیری می‌کنند و در عین حال به دیگران اجازه رشد می‌دهند.

از سوی دیگر، محیط‌های کشت افتراقی حاوی موادی هستند که امکان تمایز انواع مختلف میکروارگانیسم‌ها را بر اساس ویژگی‌های بیوشیمیایی آن‌ها فراهم می‌کند.

به‌طور خلاصه، محیط‌های کشت انتخابی برای جداسازی انواع خاصی از میکروارگانیسم‌ها استفاده می‌شود در حالی که محیط‌های کشت افتراقی برای تمایز بین انواع مختلف میکروارگانیسم‌ها بر اساس ویژگی‌های بیوشیمیایی آن‌ها کاربرد دارند.

محیط‌های کشت غنی‌سازی (Enrichment culture medium)

محیط‌های کشت غنی‌سازی نوعی محیط کشت هستند که برای تقویت رشد میکروارگانیسم‌های خاص با فراهم‌آوردن شرایط بهینه رشد طراحی شده‌اند. این امر با افزودن مواد مغذی خاص یا فاکتورهای رشدی که امکان رشد انتخابی میکروارگانیسم‌های خاص را فراهم می‌کند به‌دست می‌آید.

ترکیب: محیط کشت غنی‌سازی حاوی مواد مغذی یا فاکتورهای رشد خاصی است که رشد میکروارگانیسم‌های منحصر‌به‌فردی را افزایش می‌دهد. به‌عنوان مثال، براث تیوگلیکولات حاوی عوامل کاهنده است که امکان رشد باکتری‌های بی‌هوازی را فراهم می‌کند.

خواص: محیط‌های کشت غنی‌سازی برای تقویت رشد میکروارگانیسم‌های خاص با فراهم‌کردن شرایط رشد بهینه طراحی شده‌اند.

کاربرد: محیط‌های کشت غنی‌سازی معمولاً در آزمایشگاه‌های میکروبیولوژی برای جداسازی میکروارگانیسم‌های خاص از مخلوط‌های پیچیده مانند نمونه‌های محیطی یا نمونه‌های بالینی استفاده می‌شوند.

 محیط‌های کشت هوازی و بی‌هوازی

همان‌طور که گفتیم، محیط‌های کشت را می‌توان بر اساس هدف به دو دسته هوازی وبی‌هوازی تقسیم کرد. در این‌جا این دو دسته را به‌طور کامل توضیح می‌دهیم.

محیط‌های کشت هوازی (Aerobic culture media)

محیط‌های کشت هوازی نوعی محیط کشت هستند که برای حمایت از رشد میکروارگانیسم‌های هوازی، که برای رشد به اکسیژن نیاز دارند، طراحی شده‌اند. این امر با ایجاد یک محیط غنی از اکسیژن در محیط کشت حاصل می‌شود.

ترکیب: محیط‌های کشت هوازی حاوی مواد مغذی و فاکتورهای رشد هستند که از رشد میکروارگانیسم‌های هوازی حمایت می‌کند. به‌عنوان مثال، نوترینت آگار حاوی پپتون، عصاره گوشت گاو و آگار است که مواد مغذی ضروری برای رشد باکتری‌ها را فراهم می‌کند.

خواص: محیط‌های کشت هوازی برای حمایت از رشد میکروارگانیسم‌های هوازی طراحی شده‌اند که برای رشد به اکسیژن نیاز دارند.

کاربرد: محیط‌های کشت هوازی معمولاً در آزمایشگاه‌های میکروبیولوژی برای جداسازی و شناسایی باکتری‌های هوازی از مخلوط‌های پیچیده مانند نمونه‌های بالینی یا نمونه‌های محیطی استفاده می‌شود. نمونه‌ای از محیط کشت هوازی نوترینت آگار است.

محیط‌های کشت بی‌هوازی (Anaerobic culture media)

محیط‌های کشت بی‌هوازی نوعی محیط کشت هستند که برای حمایت از رشد میکروارگانیسم‌های بی‌هوازی که برای رشد به اکسیژن نیاز ندارند، طراحی شده‌اند. این امر با ایجاد یک محیط بدون اکسیژن در محیط کشت حاصل می‌شود.

ترکیب: محیط‌های کشت بی‌هوازی حاوی عوامل کاهنده یا سایر مواد شیمیایی هستند که محیطی بدون اکسیژن ایجاد می‌کند. به‌عنوان مثال، براث تیوگلیکولات حاوی عوامل کاهنده است که امکان رشد باکتری‌های بی‌هوازی را فراهم می‌کند.

خواص: محیط‌های کشت بی‌هوازی برای حمایت از رشد میکروارگانیسم‌های بی هوازی طراحی شده‌اند که برای رشد به اکسیژن نیاز ندارند.

کاربرد: محیط‌های کشت بی‌هوازی معمولاً در آزمایشگاه‌های میکروبیولوژی برای جداسازی و شناسایی باکتری‌های بی‌هوازی از مخلوط‌های پیچیده مانند نمونه‌های بالینی یا نمونه‌های محیطی استفاده می‌شود. نمونه‌ای از محیط کشت بی‌هوازی، براث تیوگلیکولات است.

نمونه‌هایی از محیط‌های کشت

پس از تقسیم‌بندی محیط‌های کشت، به‌انواع رایج این محیط‌ها می‌پردازیم. لازم است به این نکته توجه کنید که برخی از محیط‌های کشت که در این قسمت توضیح داده می‌شوند ممکن است به‌شکل هم‌زمان در چند دسته‌بندی محیط کشت قرار بگیرند؛ برای مثال هم افتراقی باشند و هم دیفرنشیال و هم نیمه‌جامد.

محیط کشت سلولی

ترکیب: محیط‌های کشت سلولی محلول‌های غنی از مواد مغذی هستند که برای حمایت از رشد و تکثیر سلول‌ها در شرایط آزمایشگاهی استفاده می‌شوند. این محیط‌ها از اجزای مختلفی از جمله اسیدهای آمینه، ویتامین‌ها، مواد معدنی، نمک‌ها و فاکتورهای رشد تشکیل شده‌اند که در یک محیط پایه، مانند محیط Eagle Modified Dulbecco (DMEM) یا Roswell Park Memorial Institute (RPMI) 1640 حل می‌شوند. pH محیط معمولاً روی 7.4 تنظیم می‌شود که pH بهینه برای اکثر سلول‌های پستانداران است.

مشخصات: ویژگی‌های محیط کشت سلولی به کاربرد خاص و نوع سلول‌های کشت‌شده بستگی دارد. برخی از محیط‌ها برای انواع سلول‌های خاص، مانند سلول‌های عصبی یا سلول‌های سرطانی طراحی شده‌اند؛ درحالی‌که برخی دیگر بیشتر کاربرد عمومی دارند. برخی از محیط‌های کشت حاوی سرم هستند که مواد مغذی و فاکتورهای رشد بیشتری را فراهم می‌کند، درحالی‌که برخی دیگر بدون سرم یا حاوی مکمل‌های مشخص هستند.

کاربرد: محیط‌های کشت سلولی در کاربردهای مختلفی از جمله تحقیقات پایه، کشف و توسعه دارو و تولید زیستی استفاده می‌شوند. در تحقیقات پایه، از محیط‌های کشت سلولی برای مطالعه فرآیندها و عملکردهای سلولی و همچنین، برای تولید کلونی سلولی برای آزمایش بیشتر استفاده می‌شود. در کشف و توسعه دارو، از کشت سلولی برای غربال‌گری داروهای بالقوه و آزمایش اثربخشی و سمیت آن‌ها استفاده می‌شود. در تولید زیستی، از کشت سلولی برای تولید مواد بیولوژیک مانند آنتی‌بادی‌های مونوکلونال و پروتئین‌های نوترکیب استفاده می‌شود.

محیط کشت EMB و TSI و SIM

در این‌جا محیط‌های کشت EMB و TSI و SIM را به‌طور مجزا توضیح می‌دهیم.

محیط‌های کشت EMB (ائوزین متیلن بلو)

محیط کشت EMB یک محیط کشت انتخابی و افتراقی است که برای جداسازی و شناسایی باکتری‌های گرم منفی، به‌ویژه باکتری‌های روده‌ای مانند اشریشیا کلی استفاده می‌شود. حاوی پپتون، لاکتوز، ساکارز، ائوزین Y و متیلن بلو است. ائوزین Y و متیلن بلو رنگ‌هایی هستند که از رشد باکتری‌های گرم مثبت جلوگیری می‌کنند و اجازه رشد باکتری‌های گرم منفی را می‌دهند. لاکتوز و ساکارز به‌عنوان منابع کربن و انرژی برای رشد باکتری‌ها عمل می‌کنند.

خواص محیط کشت EMB انتخابی بودن، مهار رشد باکتری‌های گرم مثبت و افتراقی است که امکان تمایز باکتری‌های تخمیرکننده لاکتوز (کلنی‌های صورتی تا بنفش تیره) و تخمیر غیرلاکتوز (کلنی‌های بی‌رنگ) را فراهم می‌کند.

محیط کشت TSI (Triple Sugar Iron)

محیط کشت TSI یک محیط افتراقی است که برای شناسایی باکتری‌های روده‌ای گرم منفی بر اساس توانایی آن‌ها در تخمیر گلوکز، لاکتوز و ساکارز و تولید گاز و سولفید هیدروژن استفاده می‌شود. این محیط حاوی سه قند (گلوکز، لاکتوز و ساکارز)، پپتون، سولفات آهن و فنل قرمز به‌عنوان شاخص pH است.

خواص محیط کشت TSI این است که متمایز است و امکان تمایز باکتری‌ها را بر اساس توانایی آن‌ها در تخمیر قندها و تولید گاز و سولفید هیدروژن فراهم می‌کند. همچنین، امکان تشخیص تحرک باکتری‌ها را امکان‌پذیر می‌نماید.

کاربرد محیط کشت TSI در شناسایی باکتری‌های روده‌ای مانند سالمونلا و شیگلا بر اساس توانایی آن‌ها در تخمیر قندها و تولید گاز و سولفید هیدروژن است.

محیط کشت SIM (Sulfide Indole Motility)

محیط کشت SIM یک محیط متمایز است که برای شناسایی باکتری‌های گرم منفی بر اساس توانایی آن‌ها در تولید سولفید هیدروژن، ایندول و تحرک استفاده می‌شود. حاوی پپتون، سولفات آمونیوم آهن، تیوسولفات سدیم و تریپتوفان است.

کاربرد محیط کشت SIM در شناسایی باکتری‌های روده‌ای مانند گونه‌های پروتئوس بر اساس توانایی آن‌ها در تولید سولفید هیدروژن، ایندول و تحرک‌داشتن است.

نحوه ساخت و خرید محیط کشت

هر نوع محیط کشتی، به شیوه خاصی ساخته می‌شود. به‌طور کلی، یک دستور واحد برای ساخت محیط‌های کشت وجود ندارد. ما در این‌جا روش ساخت برخی از رایج‌ترین محیط‌های کشت را معرفی می‌کنیم.

روش ساخت محیط کشت نوترینت آگار

نوترینت آگار یک محیط همه‌منظوره است که می‌توان از آن برای کشت انواع مختلفی از میکروارگانیسم‌ها استفاده کرد. برای تهیه نوترینت آگار ابتدا 28 گرم پودر نوترینت آگار را در 1 لیتر آب مقطر حل کنید. مخلوط را روی حرارت قرار دهید تا در حین هم‌زدن بجوشد و پودر کاملا حل شود. محلول را با اتوکلاو در دمای 121 درجه سانتی‌گراد به مدت 15 دقیقه استریل کنید. پس از سردشدن، آگار را در ظروف پتری استریل بریزید و قبل از استفاده اجازه دهید تا جامد شود.

روش ساخت محیط کشت آگار خون

آگار خون نوعی محیط است که حاوی خون گوسفند یا اسب است که مواد مغذی بیشتری برای رشد باکتری‌ها فراهم می‌کند. برای تهیه بلاد آگار ابتدا نوترینت آگار را طبق توضیحات بالا تهیه کنید. هنگامی که آگار تا حدود 50 درجه سانتی‌گراد خنک شد، خون گوسفند یا اسب استریل دفیبرینه‌شده را با غلظت 5-10 درصد به آگار اضافه کنید. خوب مخلوط کنید و در ظروف پتری استریل بریزید.

روش ساخت محیط کشت MacConkey Agar

MacConkey آگار یک محیط انتخابی است که برای جداسازی باکتری‌های گرم منفی مانند E. coli استفاده می‌شود. برای تهیه آگار مک‌کانکی ابتدا نوترینت آگار را همان‌طور که در بالا توضیح داده شد، آماده کنید. هنگامی که آگار تا حدود 50 درجه‌ سانتی‌گراد خنک شد، لاکتوز استریل، نمک‌های صفراوی و کریستال ویولت را با غلظت‌های مناسب به آگار اضافه کنید. خوب مخلوط کنید و در ظروف پتری استریل بریزید.

روش ساخت محیط کشت سابورو آگار

سابورو آگار محیطی است که برای کشت قارچ استفاده می‌شود. برای تهیه آگار سابورو ابتدا 40 گرم پودر سابورو آگار را در 1 لیتر آب مقطر حل کنید. مخلوط را روی حرارت قرار دهید تا در حین هم‌زدن بجوشد تا پودر کاملا حل شود. محلول را با اتوکلاو در دمای 121 درجه سانتی‌گراد به مدت 15 دقیقه استریل کنید. پس از سرد شدن، آگار را در ظروف پتری استریل بریزید و قبل از استفاده اجازه دهید تا جامد شود.

روش ساخت محیط براث تیوگلیکولات

براث تیوگلیکولات محیطی است که برای کشت باکتری‌های بی‌هوازی استفاده می‌شود. برای تهیه براث تیوگلیکولات ابتدا 30 گرم پودر براث تیوگلیکولات را در 1 لیتر آب مقطر حل کنید. مخلوط را روی حرارت قرار دهید تا در حین هم‌زدن بجوشد تا پودر کاملا حل شود. محلول را با اتوکلاو در دمای 121 درجه سانتی‌گراد به مدت 15 دقیقه استریل کنید. پس از خنک‌شدن، آن را در لوله‌ها یا بطری‌های استریل بریزید و دوباره با اتوکلاو در دمای 121 درجه سانتی‌گراد به مدت 15 دقیقه استریل کنید.

به‌طور کلی، ساخت انواع مختلف محیط‌های کشت نیازمند توجه دقیق به جزئیات و تکنیک استریل است تا اطمینان حاصل شود که محیط عاری از آلاینده است و می‌تواند از رشد میکروارگانیسم‌های مورد نظر حمایت کند.

از آن‌جا که ساخت محیط کشت کاری سخت است و نیاز به‌دقت زیادی دارد. بسیاری از آزمایشگاه‌ها ترجیح می‌دهند که به‌جای ساخت محیط کشت، آن‌را به‌شکل آماده خریداری نمایند. اگر قصد خرید این محیط‌های کشت را دارید، می‌توانید آن‌ها را از همین صفحه سفارش داده و خریداری کنید.

مزایای خرید محیط کشت به جای ساخت آن

خرید محیط کشت به‌جای ساختن آن چندین مزیت دارد. برخی از این مزایا به‌شرح زیر هستند.

1- سازگاری: محیط‌های کشت آماده موجود، تحت شرایط کنترل کیفی دقیق تولید می‌شوند تا اطمینان حاصل شود که از نظر ترکیب و عملکرد بدون نقص هستند. این سازگاری برای نتایج قابل تکرار در تحقیقات و تنظیمات بالینی ضروری است.

به‌عنوان مثال، اگر محققی در حال مطالعه رشد یک سویه باکتری خاص است، باید از محیط کشت یکسانی برای هر آزمایش استفاده کند تا اطمینان حاصل شود که هرگونه تفاوت مشاهده‌شده در رشد به دلیل شرایط آزمایشی است و نه تغییرات در محیط.

2- صرفه‌جویی در زمان: محیط کشت از پیش‌ساخته‌شده در مقایسه با ساخت محیط از ابتدا در زمان و نیروی انسانی صرفه‌جویی می‌کند. ساخت یک محیط مستلزم وزن‌کردن اجزای جداگانه، تنظیم pH و استریل‌کردن محیط است که می‌تواند زمان‌بر و مستعد خطا باشد.

به‌عنوان مثال، یک آزمایشگاه میکروبیولوژی ممکن است نیاز به آماده‌سازی چندین نوع محیط برای آزمایش‌های مختلف داشته باشد. خرید محیط کشت آماده می‌تواند ساعت‌ها در زمان آماده‌سازی صرفه‌جویی کند و خطر خطا را کاهش دهد.

3- مقرون‌به‌صرفه‌بودن: اگرچه محیط‌های کشت آماده ممکن است گران‌تر از خرید اجزای جداگانه به‌نظر برسند، اما اغلب در درازمدت مقرون‌به‌صرفه‌تر هستند. دلیل آن هم این است که تولید‌کننده صنعتی می‌تواند اجزای محیط کشت را به‌صورت عمده با هزینه کمتری نسبت به یک آزمایشگاه خریداری کند و هزینه کار و تجهیزات مورد نیاز را به‌حداقل برساند.

4- دسترسی به محیط‌های تخصصی: برخی از انواع محیط‌های کشت برای تهیه، به مواد اولیه یا تخصص خاصی نیاز دارند. انواع آماده موجود می‌توانند بدون نیاز به آموزش یا تجهیزات گسترده، دسترسی به این محیط‌های کشت تخصصی را فراهم کنند.

به‌عنوان مثال، برخی از انواع باکتری‌های بی‌هوازی به محیط‌های تخصصی نیاز دارند که تهیه آن‌ها در داخل آزمایشگاه دشوار است. خرید محیط‌های بی‌هوازی از پیش ساخته شده می‌تواند دسترسی به این نوع باکتری‌ها را بدون نیاز به آموزش یا تجهیزات تخصصی فراهم کند.

به‌طور خلاصه، خرید محیط کشت به‌جای ساختن آن می‌تواند ثبات، صرفه‌جویی در زمان و تلاش، مقرون‌به‌صرفه‌بودن و دسترسی به محیط‌های تخصصی را فراهم کند.

روش خرید محیط کشت

اگر قصد خرید محیط کشت خاصی را دارید، می‌توانید آن را در همین صفحه جستجو کرده و سپس قیمت آن را از واتس اپ ما استعلام نمایید. در مرحله بعد می‌توانید محیط کشت درخواستی را با قیمت مناسب، به تعداد مورد نظر و به‌شکل آنلاین از شیمی بان بخرید.