جیوه (II) اکسید (Mercury(II) Oxide) ترکیب معدنی با فرمول شیمیایی HgO و جرم مولی تقریبی 216.59 g/mol است. این ماده معمولاً به دو شکل کریستالی قرمز و زرد وجود دارد که هر دو در آب نامحلول اما در اسیدهای رقیق قابل حل هستند.
جیوه (II) اکسید از حرارت دادن نیترات جیوه یا واکنش مستقیم اکسیژن با جیوه در دمای بالا بهدست میآید. این ماده یک اکسید فلزی مهم در صنایع شیمیایی و الکترونیکی است و در گذشته در تولید پیلهای الکتروشیمیایی و باتریهای جیوهای کاربرد فراوانی داشت.
بهدلیل پایداری حرارتی مناسب و خاصیت اکسیدکنندگی، از HgO در سنتز برخی ترکیبات آلی و معدنی و بهعنوان عامل اکسیدکننده استفاده میشود.
ویژگیها و خواص
| ویژگی |
توضیحات |
| نام شیمیایی / همنامها |
Mercury(II) Oxide ؛ Mercuric Oxide ؛ HgO |
| فرمول شیمیایی |
HgO |
| جرم مولی |
≈ 216.59 g/mol |
| ظاهر فیزیکی |
پودر قرمز یا زرد، بیبو |
| نقطه تجزیه |
≈ 500°C (تجزیه به جیوه و اکسیژن) |
| حلالیت |
نامحلول در آب، محلول در اسید نیتریک رقیق |
| ویژگی برجسته |
اکسیدکننده ملایم، ماده پایه در سنتز ترکیبات جیوهای |
کاربردها
- ماده اولیه در تولید باتریهای جیوهای و الکترودها
- استفاده در سنتز ترکیبات آلی و معدنی جیوه
- کاربرد بهعنوان اکسیدکننده در واکنشهای شیمیایی
- تحقیقات آزمایشگاهی و مطالعات الکتروشیمیایی
ایمنی و نگهداری
- بسیار سمی است؛ از تماس مستقیم و استنشاق بخارات آن خودداری شود
- در محیط خشک، خنک و دارای تهویه مناسب نگهداری گردد
- دور از منابع حرارتی و مواد احیاکننده ذخیره شود
نتیجهگیری
جیوه (II) اکسید یکی از ترکیبات مهم جیوه با خاصیت اکسیدکنندگی ملایم و پایداری بالا است. این ترکیب در صنایع الکتروشیمی، سنتز شیمیایی و مطالعات آزمایشگاهی بهکار میرود و بهدلیل سمیت بالا باید با احتیاط کامل استفاده و نگهداری شود.
بررسی
هنوز دیدگاهی داده نشده است.