آلبومین (Albumin) یک پروتئین محلول در آب است که در آزمایشهای بیوشیمیایی، مطالعات مولکولی و کشت سلولی استفاده میشود. این ماده در بسیاری از فرآیندهای تحقیقاتی برای پایدارسازی آنزیمها، جلوگیری از دناتوراسیون پروتئینها و فراهمسازی محیط مناسب واکنشهای بیولوژیکی کاربرد دارد.
آلبومین توانایی بالایی در اتصال به مواد مختلف از جمله اسیدهای چرب، یونهای فلزی و ترکیبات هیدروفوب دارد و به همین دلیل در بسیاری از واکنشها به عنوان حامل یا محافظ عمل میکند. افزودن آن به محلولهای بیوشیمیایی باعث افزایش پایداری و کارایی نمونهها میشود.
ویژگیها و مشخصات
| ویژگی |
توضیحات |
| نام / همنامها |
Albumin; BSA (نوع رایج: Bovine Serum Albumin) |
| فرمول کلی |
پروتئین بیولوژیکی (Protein) |
| CAS Number |
9048-46-8 |
| ظاهر فیزیکی |
پودر یا لایوفیلایزده |
| حلالیت |
محلول در آب و بافرهای بیولوژیکی |
| کاربرد |
پایدارسازی آنزیمها، کشت سلول، آزمایشهای بیوشیمیایی |
کاربردها
افزایش پایداری پروتئینها در محلول
بهبود عملکرد واکنشهای آنزیمی
کاربرد در محیطهای کشت سلول
استفاده در تستهای تحقیقاتی و پروتئینی
ایمنی و نگهداری
در دمای 2–8°C نگهداری شود.
از تماس مستقیم با پوست و چشم جلوگیری گردد.
در زمان کار از تجهیزات حفاظت فردی استفاده شود.
نتیجهگیری
آلبومین یکی از پرکاربردترین پروتئینهای آزمایشگاهی است و به دلیل پایداری، حلالیت و قابلیت اتصال بالا، در بیوشیمی و کشت سلول جایگاه مهمی دارد.
بررسی
هنوز دیدگاهی داده نشده است.