لاتکس از مایع شیری رنگ که از درختی به نام Hevea Brasiliensis گرفته شده ،ساخته می شود. این دستکش ها در ابتدا در سال ۱۸۸۹ میلادی مورد استفاده قرار گرفتند. در طول این مدت صنعت بهداشت و درمان شروع به استفاده از دستکش جراحی نمود.
به منظور راحت دست کردن این دستکش ها روش های متفاوتی است. مانند خیس کردن و یا استفاده از پودرهای گرد مختلف بکار گرفته شد. این پودرها شامل کربنات کلسیم، پودر تالک، تنوعی از محصولات نشاسته، و ترکیبی از تالک، هاگ و پودر لیکاپدیم (Lycopodium) است. لیکاپدیم ماده ای بود که به عنوان اولین روان کننده برای دستکش های لاتکس پزشکی استفاده شد. این ماده تقریباً به مدت چهار دهه مورد استفاده قرار گرفت. قبل از آن مشخص شده بود که این ماده اثرات مضری برای کاربر دارد. لذا استفاده از این ماده کاهش و سپس متوقف شد.
در عوض، تولیدکنندگان دستکش از پودر تالکم، که یک روان کننده غیرقابل جاذب بود، استفاده نمودند. در دهه ی ۴۰ میلادی دریافتند که این پودر نیز دارای عوارضی است. عوارض آن شامل چسبندگی و گرانولوما بودند. گرانولوما نوعی التهاب است که در بسیاری از بیماری ها به دنبال تحریک مزمن سیستم ایمنی یافت می شود.
انواع دستکش های لاتکس :
سال ۱۹۷۴ میلادی نوعی پودر مبتنی بر آرد ذرت در صنعت بهداشت برای استفاده در این نوع دستکش ها بکار گرفته شد. این پودر غیرقابل تحریک و غیرقابل جذب بود. در اوایل دهه ۷۰ میلادی، استفاده از این پودر در دستکش های لاتکس پزشکی آغاز شد. بنابراین این دستکش ها در دو نوع دستکش لاتکس پودری و دستکش لاتکس غیرپودری دسته بندی شدند.
نظرات
هیچ دیدگاهی ثبت نشده است.